Informatie:Papegaaivissen kunnen tot 1 meter lang worden en zijn zeer bont gekleurd. De kleur is in het jeugdstadium meestal neutraal bruin of groenig, en krijgt rijkere accenten in het volwassen stadium. Het is een sociale diersoort die in scholen in koraalriffen leeft. Er bestaan zeer veel verschillende soorten. In het geslacht Scarus worden bijvoorbeeld al zo'n 23 soorten onderscheiden.
Papegaaivissen hebben dezelfde zwemstijl als lipvissen, met roeiende bewegingen van de borstvinnen, waarbij de staart alleen bij snelle bewegingen wordt gebruikt. Met hun sterke bek schrapen zij algen van de koraalrotsen af, waarbij soms ook brokken koraal worden verorberd. De kleur vertoont een sterke variatie, soms ook tussen exemplaren van dezelfde soort. Gedurende de dag foerageert de papegaaivis door grote happen uit het levende koraal te nemen, wat goed hoorbaar is voor duikers. De vermalen onverteerbare kalkskeletten zinken als fijn wit zand naar de bodem. Deze uitwerpselen dragen in belangrijke mate bij aan het ontstaan van tropische witte zandstranden. Hij is een drukke zwemmer, die door duikers moeilijk te benaderen is. Gedurende de nacht ligt de papegaaivis op een zanderige bodem of tussen de takken van het koraal. Hij beschermt zich door een slijm af te scheiden dat een doorzichtige cocon om het lichaam heen vormt, waardoor zijn geur gemaskeerd wordt en hij zich beschermt tegen parasieten. Het slijm wordt afgescheiden uit een klier nabij de kieuwen. Volwassen dieren vormen geen cocons meer.
|
Te zien in...
Er zijn op dit moment geen dierentuinen in de BeNeLux en Duitsland bekend waar deze diersoort wordt gehouden. |
