is een exoot uit Zuid-en Zuidoost-Azië, die naar Europa is gehaald. De vogel heet naar Alexander de Grote en was waarschijnlijk een van de eerste soorten parkieten die in Europa als kooivogel werd gehouden. In de loop der jaren is een aantal van deze vogels ontsnapt of vrijgelaten. Zij bleken te aarden in West-Europa en kunnen zich vermenigvuldigen, maar ze zijn veel minder talrijk dan de verwante halsbandparkiet.

De grote alexanderparkiet is een opvallend groen gekleurde, grote vogel met een lange, puntige staart. De totale lengte is circa 58 centimeter. Hij heeft een heel opvallende, luide lokroep. Er bestaan 5 ondersoorten. Grote alexanderparkieten hebben een opvallende rode schoudervlek en een grote rode snavel, zowel de boven- als de ondersnavel is rood. De mannetjes hebben een zwarte keelvlek en een zwarte band die over de wang naar de nek loopt. In de nek loopt de zwarte band over in een brede roze band. De wangen, oorstreek en de hals hebben een groengrijze waas. Vrouwtjes en juvenielen missen de halsband. Ook is er een sterk contrast tussen de donkergroene vleugels en de lichte groen buik. De staartveren zijn blauwgroen met gele punten.

 

Ze leven in grote delen van Azië, maar ook in zuid-oost Europa, en in west Europa als exoot.