De leeuw waar in de bijbel over gesproken wordt (denk aan ‘Daniël in de leeuwenkuil’) is deze Perzische leeuw. En ditzelfde geldt voor de afbeelding van Alexander de Grote met een leeuw. Het is zelfs zeer waarschijnlijk dat de leeuwen die in de Romeinse arena’s werden gehouden om te vechten met gladiatoren, maar ook om christenen te doden, voor een belangrijk deel Perzische leeuwen waren. Door de vernietiging van hun leefgebied alsook de plezierjacht op leeuwen, nam hun aantal geleidelijk af. Sommige ondersoorten stierven zelfs helemaal uit, zoals de Kaapse leeuw (in 1865) en de Berberleeuw (in 1920). In het begin van onze jaartelling leefde de Perzische leeuw in een min of meer aaneengesloten leefgebied van Griekenland via Turkije en Syrië naar Irak, Iran en van Pakistan tot in Noord-India. De aantallen van deze leeuwensoort zijn enorm geslonken tot er rond 1900 nog maar 15 leeuwen overbleven. De laatste jaren is het aantal exemplaren echter aan het stijgen. In 2010 waren er 411 Perzische leeuwen (vgl. 359 in 2005, 327 in 2001). Ze leven allemaal in het Gir Forest National Park in Noordwest-India.